Gezellig druk!

Zo, dat was alweer een hele tijd geleden dat ik wat van me heb laten horen. Ben aardig druk geweest! Nee, nog steeds niet met school, maar weer met leuke dingen! :)

10, 11 en 12 februari stond er een ski trip op de planning, naar Vestvatn alpinanleg in Misvaer. Helaas werd de dag ervoor bekend dat op vrijdag de piste niet open zou zijn. Geen reden, gewoon niet open. Dat zou dus betekenen dat we de eerste dag al gelijk niet konden gaan skiën. Maar ik had sleetjes (een soort zitlapje) gehuurd op school en de organisatie nam ook nog wat sleetjes mee, dus hebben we dat gedaan! Super grappig en het gaat echt super hard! Af en toe vloog je uit de bocht of kwam je terecht in diepe sneeuw waardoor je in een soort van koprol van je kleine sleetje afvloog en ergens in de sneeuw belandde. En ook nog van iedereen die een sleetje had een lange rij gemaakt waardoor we als een slinger naar beneden gingen. Ik was als laatst en zag helemaal niks meer door alle sneeuw die omhoog stoof. Lekker fris in je gezicht, dat dan weer wel.
De zaterdag wel de hele dag kunnen skiën! Het was alweer 3 jaar geleden, dus eerst maar eens oefenen op de kinderpiste. Dat ging goed, het is ook eigenlijk net als fietsen (wat ik overigens ook al 2 maanden niet heb gedaan). Dus toen maar van de grote piste af. Of groot, voor Oostenrijkse of Franse begrippen is dit een minipiste. Het was één helling van de berg af. Wel een redelijk lange helling, maar wel maar één. Er zat wel verschil in hoe stijl het was, sommige stukken waren echt heel stijl. Vooral het laatste gedeelte (waar ik trouwens met de slee vanaf ben gegaan en waardoor er een scheur in de slee kwam :D). Maar voor een weekendje skiën is dit prima!
's Avonds konden we na het eten (een super lekkere stoofpot, kan je mij niet blijer mee maken) de sauna in! Op een gegeven moment krijg je het wel een beetje warm, maar een dompelbad is er niet. Dus wat doe je dan? In de sneeuw rollen! Ja, dat is heel koud. Maar vooral voor je voeten. Daarna weer terug de sauna in, om het vervolgens later nog een keer te doen. Daarna in je bikini en bergschoenen naar de douche lopen om al het zweet er weer af te spoelen. Ja dat zag er erg charmant uit haha.
Zondag was helaas de piste alweer gesloten. Dit keer omdat er een storm zou komen en omdat het de hele dag zou gaan regenen. Dus hebben we de hele dag in het hutje gezeten. Muziek geluisterd, spelletjes gespeeld, gekletst, niks gedaan, eigenlijk ook wel prima! Natuurlijk had ik liever op de ski's gestaan, maar dit was eigenlijk ook wel gezellig.

Toen ik weer thuis kwam, stond dat eigenlijk in het teken van dingen regelen voor mijn bezoek! Kamer opruimen en schoonmaken, badkamer schoonmaken, slaapzakken regelen enz. Want vorige week vrijdag kwamen Shauni en Stefan voor een weekje bij mij op bezoek! Super gezellig en ik had er heel veel zin in! Toen ik ze ging ophalen van het vliegveld voelde ik me zelfs een beetje zenuwachtig, niks voor mij, maar ik had er gewoon zoveel zin in om ze te laten zien waar ik zit en hoe alles eruit ziet. Hoe mooi het hier is!!
Zaterdags heb ik ze het plekje laten zien die ik ontdekte toen hier voor het eerst de zon weer scheen. Zo leuk om enthousiaste reacties te krijgen van hoe mooi het wel niet is. Op een gegeven moment wilden we graag een foto van ons drieën hebben. Er kwam een man naar ons toe gelopen en hij zei iets in het Noors. Wij dachten dat hij aanbood om een foto van ons te maken. Deed hij ook, alleen wel met zijn eigen camera haha. Toen vroegen we maar of hij er ook een met onze camera wilde maken. Daarna naar saltstraumen geweest, de sterkte getijdestroom waar ik laatst ook al een keer geweest was. Nog steeds echt super mooi daar. Helaas was de saltstraumen niet heel heel erg sterk, maar Stefan vond het helemaal geweldig dus dat was wel super leuk.

Zondag stond in het teken van een supergaaf tripje! De caving trip! Het begon al grappig. We zaten in de bus en die ging steeds langzamer rijden en stopte uiteindelijk voor de tunnel. Het leek alsof hij te hoog was voor de tunnel, toen hij opeens achteruit reed een soort van parkeerplaats op. We waren aangekomen bij het begin van de route naar de grot. Maar we zagen geen route. Geen pad te bekennen. Wij zaten in de eerste groep die naar boven ging. En we moesten dus zelf het pad maken. Gelukkig liep de gids voorop dus konden we mooi achter hem aanlopen. Ik kreeg het gelijk al bloedheet. Een thermoshirt, fleecetrui, winterjas, thermobroek, outdoorbroek, muts, sjaal en handschoenen waren toch wel heel warm. Op een gegeven moment stopten we om wat kleding uit te trekken. Je moet namelijk niet teveel zweten, want dan krijg je het later weer koud. Dus ik liep zonder jas naar boven, maar nog steeds was het echt heel warm.
Eerst moesten we dus ongeveer 30 à 45 minuten naar boven lopen. Soms zakte je met je voet tot kniehoogte weg in de sneeuw, ik verloor één keer m'n evenwicht en belandde zo met m'n gezicht in de sneeuw. Wel een grappig gezicht opzich. Toen de gids vertelde dat we het makkelijke deel achter de rug hadden, vroeg ik me af hoeveel zwaarder het nog ging worden. Niet veel zwaarder, wel veel moeilijker. De berg werd namelijk zo stijl, dat je kleine takjes, varens of bomen nodig had om aan vast te houden om niet naar beneden te glijden. Vond ik wel tof, niet nadenken gewoon gaan. Maar ik had echt respect voor Shauni en Stefan die het af en toe toch best eng vonden.
Het laatste stuk voordat we bij de grot kwamen, was één en al ijs. Zelfs met de grote super stevige bergschoenen van mij, heb ik daar geen grip op. Gelukkig was er een touw om aan vast te houden, maar ik gleed elke keer weer naar beneden. De gids vroeg of het ging, maar ik antwoorde met dat alles goed ging en dat zei ik een stuk of 4 keer (Everything is fine, it's all just fine, I'm fine, everything is just fine). Misschien om mezelf wat aan te moedigen haha. Ik was niet zo'n goed voorbeeld, want daarna moesten Stefan en Shauni nog omhoog..
Toen we bij de ingang van de grot kwamen, zag dat er niet uit als de ingang. Ik had een groot zwart gat in de berg verwacht, maar het was een klein gat waarvan je niet zou verwachten dat daar een grot achter zit. Eenmaal in de grot was die echt super groot! De grot was ontstaan in de ijstijd toen er door de druk van 3km (!) ijs bovenop de berg, water en ijs de grot in werd geperst. Eerst deden we de grote gedeeltes, daarna gingen we naar een smaller en kleiner stukje toe. Ik moet zeggen dat ik heel licht claustrofobisch ben, dus vanaf toen vond ik t ook wel spannend. Maar t viel me mee! Ik was zo enthousiast door al het moois wat is zag, dat ik zelfs de krapste passage een uitdaging en avontuur vond. Het was soms behoorlijk klimmen en klauteren, maar echt wel heel tof om te doen.
Toen moesten we nog weer naar beneden. Ik was super vrolijk en vol adrenaline van de grot ging ik naar beneden. Na 50m ging het al mis. Ik bleef vast zitten met mijn linkervoet in een hele diepe voetstap in de sneeuw en verloor mijn evenwicht. Ik viel voorover, maar mijn voet kwam niet los waardoor ik mijn knie flink pijn heb gedaan. Hij boog zeg maar de verkeerde kant op en het zat dicht tegen het breken aan, maar gelukkig kon ik me nog net optijd tegen houden met m'n handen. Na even flink op de kiezen bijten heb ik mezelf weer kunnen bevrijden. En ik had geen andere keuze dan ermee naar beneden lopen. Elk stukje dat ook maar een beetje schuin ging en waar ik uit zou kunnen glijden, ging ik op m'n kont zitten. Om niet teveel druk op m'n knie te zetten, en gewoon omdat het leuk is om naar beneden te glijden! Dat zorgde ook weer voor veel hilarische momenten haha.
Overigens heb ik in de grot nog een keer keihard m'n rechterknie tegen een rots aan gestoten, m'n scheen tegen een stuk ijs en op m'n rechterbeen links naast m'n knie zit echt een mega grote blauwe plek. Waarschijnlijk ook ergens tegenaan gestoten, weet alleen niet meer waar haha.
Maar al deze pijntjes was de caving trip meer dan waard! Echt het hoogtepunt tot nu toe!
Het gaat alweer steeds beter met m'n knie. Kan nu weer normaal lopen, alleen wanneer ik langer dan 1,5 uur loop gaat ie weer flink pijn doen en omhoog en omlaag lopen moet ik heel voorzichtig doen. Hopelijk gaat het volgende week wat beter, als ie wat meer rust krijgt.
Mama weet trouwens niet dat ik mijn knie zo erg pijn had gedaan, want ik wilde eerst kijken hoe het verder zou gaan. Sorry mama, maar je hoeft je geen zorgen te maken, everything is just fine :) En Shauni en Stefan waren er om een beetje voor me te zorgen, ook heel fijn!

Zondag avond kwam Ellen ook vanuit Nederland! Ook weer super leuk! Maandag naar Lopsmarka geweest en daarna Sharen opgehaald van het vliegveld. We waren compleet! Super gezellig! 's Avond een avondwandelingetje gemaakt en van een heuveltje af gesleed. Gaat zo super snel, echt leuk.

Voor dinsdag en woensdag had ik een cabin gehuurd van school! In het bos bovenop een heuveltje, met geen stromend water. Dus ook geen wc. Behalve dan een hokje met een plankje en een groot gat in de grond. Je hield toch van avontuur Annick? Wat betreft een wc niet echt haha. Maargoed, niet nadenken gewoon doen.
De cabin was verder echt wel luxe! Een tv, radio, lekkere bank, kleedjes, houtkachel, verwarming, koelkast, oven, lekkere bedden enz. Echt heel mooi! Water moesten we uit de rivier halen en we hebben sneeuw gekookt om thee van te maken.
Ik had een auto gehuurd om naar de cabin toe te gaan en op woensdag hebben we nog een stukje gereden. Ik was blij, want het was alweer 2 maanden geleden dat ik auto had gereden. En er lag ook nog eens sneeuw op de leuke kleine bochtige weggetjes hier in Noorwegen. Gelukkiger kun je mij niet krijgen. We hebben echt hele mooi plekjes gevonden. En het fijne van een auto is, is dat je overal kunt stoppen om te genieten van het uitzicht, om daarna weer op te warmen in de auto.
Het was trouwens nog een heel gedoe om een goede parkeerplek te vinden voor de auto. Er zou een parkeerplaats op 600 meter van de cabin af moeten zijn, maar ik denk dat die helemaal ondergesneeuwd was, want daar kon ik echt niet inrijden. Uiteindelijk een soort van parkeerplaats gevonden dus daar de auto neergezet. Stefan en ik moesten toen nog wel weer terug lopen naar de cabin. We moesten onder een spoorbrug door, waar we niet de berm in konden springen als er een auto aan zou komen. Dus moesten we wel rennen. En dat was hetzelfde verhaal als we over een klein riviertje heen gingen. Soms kwam er een vrachtwagen aan en moesten we de berm in, waar dan de sneeuw tot je knieën kwam en vervolgens ook in je schoenen. Ook weer een avontuur haha.
Woensdagavond hebben we nog midden in de nacht bovenop een berg gezeten om te kijken naar het noorderlicht. Helaas niks gezien (wel een heel klein beetje daarvoor gelukkig!), maar we hebben wel de kabouter plop dans, grease lightning, macarena, en andere dansjes gezongen en gedanst. Ook heel erg leuk.

Donderdag gingen helaas Shauni en Stefan weer naar huis. Maar door de storm in Nederland zaten ze vast in Oslo en konden ze pas vrijdag naar huis vliegen. Donderdag ben ik met Ellen en Sharen nog naar Saltstraumen geweest. Deze keer was ie heftiger. Het lijkt dan alsof het water kookt, maar het komt gewoon door de stroming. Soms kwam het water op sommige plekken omhoog, waar er op andere plekken draaikolken ontstonden. Wel tof om te zien.

Vrijdag ging helaas ook Ellen weer naar huis (die zat uiteindelijk in hetzelfde vliegtuig als Shauni en Stefan naar Amsterdam, dat is dan wel weer gezellig) en ik moest nog naar school.
Vandaag met Sharen naar Lopsmarka en het aviation museum geweest. Straks nog weer een feestje. Maandag gaat zij weer naar huis en komt de rust weer terug haha. Ben aardig moe geworden van al het lopen en de activiteiten. Maar wel echt heel erg leuk dat ze zijn langs gekomen, want het was echt super gezellig! (en nu heb ik een voorraadje stroopwafels :))

Vanaf volgende week moet ik aan de studie, want op 13 maart heb ik een examen voor mijn vak Norwegian society and social institutions. Dus dan zullen mijn dagen wat saaier worden, maar ik heb super veel leuke dingen om aan terug te denken dus daar kan ik nog even op teren!

Mijn foto's heb ik nu op google foto's staan, staan ze op volgorde én ze komen er allemaal in! De link:
https://goo.gl/photos/5frmHsaNdcJ5KRc16

Groetjes Annick