Groen, groener, groenst
Blijf op de hoogte en volg Annick
11 Mei 2017 | Noorwegen, Bodø
Hoi hoi, weer een hoop beleefd dus hier komen m'n avonturen weer!
Dinsdag 25 april had de ISU (International Students Union) een international food festival georganiseerd. Je kon dan een of meer gerechten maken dat typisch is voor jouw land. Maarja, van stamppot werden ik en het Nederlandse meisje en jongen niet echt warm van. Maar alleen stroopwafels op tafel zetten vonden we ook een beetje weinig. Dus ga dan maar eens bedenken wat typisch Nederlands is en wat je met de weinige hulpmiddelen hier in de keuken kan maken.. Uiteindelijk was het maken van een boterkoek het makkelijkst dus heb ik die gebakken. Was alweer heel lang geleden dat ik die zelf heb gemaakt, maar hij viel goed in de smaak bij de anderen. En iedereen kent nu ook stroopwafels. Zodra ik terugkom in Nederland heb ik al een aantal adresjes waar ik stroopwafels naar moet opsturen haha.
En de rest van het eten was ook ontzettend lekker. Oostenrijkse schnitzel, Japanse sushi, Indiase curry, Spaanse wentelteefjes, Franse crêpes, Zuid-Koreaanse vlees/mais/sambal ballen (heel lekker overigens) en van allerlei ander eten. Ontzettend lekker en leuk om ook eens iets anders te eten dan pizza.
Op zaterdag 29 april hadden we een dagtripje gepland! Het was al een paar dagen mooi weer en daar wilden we even goed gebruik van maken. Ik had een busje gehuurd waar we met 9 personen in konden (ja ik was de bestuurder :D). Daarmee zijn we naar Kjerringoy gegaan. De handelsstad waar ik ook met mama en Aïscha ben geweest. Daarvoor moet je een kleine overtocht maken met de boot. Het leek erop alsof we niet meer op de boot zouden passen, want het was behoorlijk druk. Maar volgens de vent op de boot zou het nog wel passen. Er was één heel klein plekje over. Om het me nog wat makkelijker te maken moest ik er schuin inrijden, want er stond een tuinslang oprolding in de weg. Dus heel zachtjes stapvoets reed ik het super krappe plekje in. Gelukt zonder schade te maken! Konden alleen niet uit de auto, want ja zo krap stonden we tussen de auto's in. Zelfs de man waar we bij moesten betalen op de boot, paste niet tussen de auto's door waardoor wij gratis naar de overkant konden. Helaas herkende hij ons op de terugweg en moesten we alsnog betalen..
Na Kjerringoy wilden we nog even een wandeling maken door Sjunkhatten nasjonal park. We wisten dat er een uitzichtpunt was waar we naartoe konden wandelen. Maar dat bleek meer een hike dan een wandelingetje te zijn. Dus zijn we niet helemaal naar het uitzichtpunt gelopen, maar zijn we gestopt op een wat lager gelegen punt waar we ook mooi uitzicht hadden. Het eerste gedeelte was goed te doen, met mooi helder water waar je gelijk uit kon drinken. Het lekkerste water dat er bestaat! Toen we verder liepen veranderde het pad steeds meer in modder en later half gesmolten sneeuw. Maar nog altijd erg mooi en weer eens wat anders dan Keiservarden haha. Onderweg nog wat droog dood gras meegenomen, want dat is altijd handig als je later nog wilt bbq'en :)
Daarna naar Mjelle gegaan en daar gebbq'ed! Stond een aardig windje, maar dat houdt ons niet tegen! Heerlijk in het zonnetje en lekker warm bij het vuur. Maar na 1,5 begon t wel koud te worden dus zijn we weer terug gereden. Want het is nog steeds rond de 5 graden haha.
Toen we terug reden zagen we een eland!! Die stond mooi in de spotlight van de zon, maar was toch best nog wel beschut gekleurd, aangezien alles hier nog steeds bruin is en nog niks blaadjes heeft. Voor alle andere meiden de eerste keer dus dat is leuk om die reacties te horen. En ook leuk om er zelf weer een te zien! Toch alweer een jaar geleden en vroeg me toch af of ze hier wel echt zaten. Hoorde er wel verhalen over, maar zolang je er zelf niet een ziet is dat soms toch moeilijk te geloven.
In de tussentijd ben ik bezig met vanalles regelen. Mijn eerste examen Norwegian society had ik helaas niet gehaald. De herkansing daarvan zou in augustus zijn, maar dan ben ik allang weer thuis en ik wilde eigenlijk niet weer hierheen komen vliegen.. Dus was ik aan het proberen om de datum te verplaatsen naar juni. Maar ik werd van het kastje naar de muur gestuurd, kreeg geen reacties op mails, als ik langsging naar iemand op kantoor was diegene er niet enz. enz. Ontzettend irritant en was er ook gewoon klaar mee. Dan heb je van die gedachtes van: laat ook maar, ik heb geen zin meer om overal achteraan te zitten. Wat wordt gevolgd door de gedachte: nee Annick, als er iets is wat je hebt geleerd van regelen dat je hier kunt studeren dan is het wel niet opgeven en blijven strijden voor wat je wilt. En bovendien moet Nord university zich maar aanpassen aan mij met hun herkansingsdata, want augustus is ontzettend niet handig voor studenten die hier maar een half jaar zijn. En guess what, afgelopen maandag eindelijk het antwoord gekregen. Ik mag mijn herkansing maken op 1 juni!! Blij dat het eindelijk geregeld is en dat ik niet heb opgegeven, maar brengt me ook in de knoei met mijn andere super moeilijke examen op 29 mei. Gaat alleen maar over economie en politiek (vraag me niet waarom ze denken dat dit een vak is dat aansluit bij pedagogiek), met begrippen in het Engels die ik in het Nederlands al niet eens begrijp. Dus daar ben ik al voor aan het studeren en de komende tijd wordt dat nog wat intensiever, want nu heb ik er 2. Maargoed, ik ga heel hard mijn best doen om ze allebei te halen!
Dan nog iets anders. M'n moeder had op 10 april een pakketje gestuurd voor m'n verjaardag, maar dat duurde maar en duurde maar. Tot ik op 3 mei een brief kreeg, in het Noors uiteraard. Bleek dat de douane in Oslo m'n pakketje had tegengehouden. Ik had gevraagd of ze m'n hardloopschoenen ook wilde opsturen en de douane dacht dat ze nieuw waren. Terwijl je toch echt kan zien dat ze gebruikt zijn. En als ze nieuw zijn moet je er belasting over betalen. Nadat meneertje van postkantoor voor mij gebeld had, moest ik een mail sturen en daarin moest ik aantonen dat mijn schoenen niet nieuw zijn. Weer veel gedoe en naar mijn idee was de douane gewoon een stel zeurpieten die extra geld willen verdienen. Terwijl hier alles al duurder is, dus ik was behoorlijk geïrriteerd. Zelf nog gebeld, maar telefoonnummer werkte niet, toen een ander telefoonnummer geprobeerd, werkte wel maar moest afgelopen maandag terugbellen, want dan konden ze het pakketje open maken. Dus toen ik maandag belde heb ik het hele verhaal uitgelegd, totdat de beste man aan de telefoon vertelde dat het pakketje die dag met de trein naar Bodo zou gaan. Dus geen probleem meer, opeens opgelost. Ik snap nog steeds niet wat nou uiteindelijk het probleem was. Maar vandaag heb ik m'n pakketje op kunnen halen, dus ik ben weer blij! Zeker met alle lekkere dingen die er ook nog bij in zaten :) Overigens van mijn ooms en tantes ook nog pakketjes gekregen voor mijn verjaardag, ook erg leuk (en lekker!!) :)
En toen, afgelopen zondag, ging ik naar Oslo!! Want afgelopen maandag stond het concert van John Mayer op de planning! Het was zo gek, want we hebben de tickets al in februari gekocht en mei leek altijd zo ver weg (en ik was het zelfs vergeten), en opeens was het mei en gingen we op weg! Samen met een Amerikaans meisje, Canadees meisje en twee Franse jongens zijn we naar Oslo gegaan. Onderweg van het vliegveld naar Oslo keken we onze ogen uit. Alles is zo groen! Super groen gras, groene blaadjes aan de bomen, bloemen die bloeien. Zo mooi! Alsof je een paar maanden kleurenblind bent geweest. Ik was zo ontzettend blij met al die kleuren, heb het gras, de blaadjes en bloemen aangeraakt en alles goed in me opgenomen. Je weet pas wat je mist als je het niet meer hebt.. En in Oslo was het lekker warm! 14 graden met zonnetje, heel veel mensen liepen in korte broek, jurkjes en mijn lange broek met trui en jas waren veel te warm, dus mijn jas ging al snel uit (de eerste keer zonder jas buiten lopen!!). En ik had spijt dat ik geen korte broek had meegenomen, want nu heb ik mijn kans gemist om mijn benen wat zonlicht te geven haha. We hebben buiten aan het water gegeten en echt genoten van het heerlijke weer.
We hebben het lekker rustig aan gedaan, want de twee andere meiden hadden Oslo, net als ik, al een keer bezocht dus heel veel haast met alles te zien hadden we niet. Eigenlijk wel heel relaxt en we hebben lekker genoten van het lekkere eten, het mooie weer en van het feit dat Oslo echt wel een leuke stad is! Maandag hebben we een bootticket gekocht en langs wat eilanden gehopt. Heerlijk om de geur van het bos weer te ruiken. Ja hier hebben we ook bos, maar geen blaadjes en bloemen haha. En toen 's avonds John Mayer.
Dat concert was zo ontzettend goed! Hij was goed bij stem en zijn gitaarsolo's zijn echt abnormaal soms. Dan werd er ingezoomd op zijn vingers en zag je hoe snel die bewogen dat we elkaar aankeken van: woo, dit is niet normaal. Hij speelde in 5 hoofdstukken. Eerst met full band, daarna akoestisch, toen het trio (met Pino Palladino en Steve Jordan, google maar even) wat echt zo super goed is (en Pino is echt leuk haha, nee niet op die manier, maar gewoon hoe die op het podium staat), daarna weer full band en toen nog John met alleen een piano. Heb echt alleen maar met een big smile op mijn gezicht gezeten en kon het bijna niet geloven dat het alweer voorbij was.. Helaas helaas. Maar gelukkig hebben we de video's en foto's om nog even na te genieten :)
Dinsdag weer uitgebreid ontbeten en daarna naar het Vigelandpark gegaan. Want daar waren we allemaal nog niet geweest. Een park met allemaal beelden. Best leuk om even te zien :)
En toen savonds weer naar huis. Ik wilde niet weg uit het mooie, groene, fleurige Oslo, naar het bruine Bodo.
Maar, het was heel helder onderweg terug naar Bodo en toen ik de bergen zag, het groen/blauwe water, en de Lofoten was het toch ook wel weer goed en voelde het weer als thuiskomen. Ook hier is het nog altijd heel erg mooi. En bovendien komen de eerste grassprietjes boven en ontpoppen de blaadjes zich! Dus dat komt snel ook hier!!
Gister naar de studentcabin gegaan (ja voor de derde keer haha) en ik sliep dus op de bank. Maar de studentcabin heeft geen goede gordijnen en toen kwam ik er dus achter dat het helemaal niet meer donker wordt hier!! Normaal heb ik m'n gordijnen dicht, dus merk ik het niet zo. Maar rond 1 uur is het het donkerst, en dan nog steeds is het super licht. Terwijl de zon toch echt ondergaat om 22.37 u en opkomt om 3.19 u. Maar dat is dus niet genoeg om het écht donker te laten worden. Best raar wat dat met je doet, want je wordt niet echt moe en je hebt het idee dat je nog dingen moet doen. Dus je ritme verschuift een beetje. Laat slapen, en 's ochtends niet vroeg op kunnen staan. Ik had niet verwacht dat dat nu al zo zou zijn, maar wel heel grappig om mee te maken! Dus binnenkort maar eens een nachtwandeling plannen, naar Keiservarden!
De link naar de foto's:
https://goo.gl/photos/VeFNv7ztKM9Gtszx8
Groetjes Annick!
Dinsdag 25 april had de ISU (International Students Union) een international food festival georganiseerd. Je kon dan een of meer gerechten maken dat typisch is voor jouw land. Maarja, van stamppot werden ik en het Nederlandse meisje en jongen niet echt warm van. Maar alleen stroopwafels op tafel zetten vonden we ook een beetje weinig. Dus ga dan maar eens bedenken wat typisch Nederlands is en wat je met de weinige hulpmiddelen hier in de keuken kan maken.. Uiteindelijk was het maken van een boterkoek het makkelijkst dus heb ik die gebakken. Was alweer heel lang geleden dat ik die zelf heb gemaakt, maar hij viel goed in de smaak bij de anderen. En iedereen kent nu ook stroopwafels. Zodra ik terugkom in Nederland heb ik al een aantal adresjes waar ik stroopwafels naar moet opsturen haha.
En de rest van het eten was ook ontzettend lekker. Oostenrijkse schnitzel, Japanse sushi, Indiase curry, Spaanse wentelteefjes, Franse crêpes, Zuid-Koreaanse vlees/mais/sambal ballen (heel lekker overigens) en van allerlei ander eten. Ontzettend lekker en leuk om ook eens iets anders te eten dan pizza.
Op zaterdag 29 april hadden we een dagtripje gepland! Het was al een paar dagen mooi weer en daar wilden we even goed gebruik van maken. Ik had een busje gehuurd waar we met 9 personen in konden (ja ik was de bestuurder :D). Daarmee zijn we naar Kjerringoy gegaan. De handelsstad waar ik ook met mama en Aïscha ben geweest. Daarvoor moet je een kleine overtocht maken met de boot. Het leek erop alsof we niet meer op de boot zouden passen, want het was behoorlijk druk. Maar volgens de vent op de boot zou het nog wel passen. Er was één heel klein plekje over. Om het me nog wat makkelijker te maken moest ik er schuin inrijden, want er stond een tuinslang oprolding in de weg. Dus heel zachtjes stapvoets reed ik het super krappe plekje in. Gelukt zonder schade te maken! Konden alleen niet uit de auto, want ja zo krap stonden we tussen de auto's in. Zelfs de man waar we bij moesten betalen op de boot, paste niet tussen de auto's door waardoor wij gratis naar de overkant konden. Helaas herkende hij ons op de terugweg en moesten we alsnog betalen..
Na Kjerringoy wilden we nog even een wandeling maken door Sjunkhatten nasjonal park. We wisten dat er een uitzichtpunt was waar we naartoe konden wandelen. Maar dat bleek meer een hike dan een wandelingetje te zijn. Dus zijn we niet helemaal naar het uitzichtpunt gelopen, maar zijn we gestopt op een wat lager gelegen punt waar we ook mooi uitzicht hadden. Het eerste gedeelte was goed te doen, met mooi helder water waar je gelijk uit kon drinken. Het lekkerste water dat er bestaat! Toen we verder liepen veranderde het pad steeds meer in modder en later half gesmolten sneeuw. Maar nog altijd erg mooi en weer eens wat anders dan Keiservarden haha. Onderweg nog wat droog dood gras meegenomen, want dat is altijd handig als je later nog wilt bbq'en :)
Daarna naar Mjelle gegaan en daar gebbq'ed! Stond een aardig windje, maar dat houdt ons niet tegen! Heerlijk in het zonnetje en lekker warm bij het vuur. Maar na 1,5 begon t wel koud te worden dus zijn we weer terug gereden. Want het is nog steeds rond de 5 graden haha.
Toen we terug reden zagen we een eland!! Die stond mooi in de spotlight van de zon, maar was toch best nog wel beschut gekleurd, aangezien alles hier nog steeds bruin is en nog niks blaadjes heeft. Voor alle andere meiden de eerste keer dus dat is leuk om die reacties te horen. En ook leuk om er zelf weer een te zien! Toch alweer een jaar geleden en vroeg me toch af of ze hier wel echt zaten. Hoorde er wel verhalen over, maar zolang je er zelf niet een ziet is dat soms toch moeilijk te geloven.
In de tussentijd ben ik bezig met vanalles regelen. Mijn eerste examen Norwegian society had ik helaas niet gehaald. De herkansing daarvan zou in augustus zijn, maar dan ben ik allang weer thuis en ik wilde eigenlijk niet weer hierheen komen vliegen.. Dus was ik aan het proberen om de datum te verplaatsen naar juni. Maar ik werd van het kastje naar de muur gestuurd, kreeg geen reacties op mails, als ik langsging naar iemand op kantoor was diegene er niet enz. enz. Ontzettend irritant en was er ook gewoon klaar mee. Dan heb je van die gedachtes van: laat ook maar, ik heb geen zin meer om overal achteraan te zitten. Wat wordt gevolgd door de gedachte: nee Annick, als er iets is wat je hebt geleerd van regelen dat je hier kunt studeren dan is het wel niet opgeven en blijven strijden voor wat je wilt. En bovendien moet Nord university zich maar aanpassen aan mij met hun herkansingsdata, want augustus is ontzettend niet handig voor studenten die hier maar een half jaar zijn. En guess what, afgelopen maandag eindelijk het antwoord gekregen. Ik mag mijn herkansing maken op 1 juni!! Blij dat het eindelijk geregeld is en dat ik niet heb opgegeven, maar brengt me ook in de knoei met mijn andere super moeilijke examen op 29 mei. Gaat alleen maar over economie en politiek (vraag me niet waarom ze denken dat dit een vak is dat aansluit bij pedagogiek), met begrippen in het Engels die ik in het Nederlands al niet eens begrijp. Dus daar ben ik al voor aan het studeren en de komende tijd wordt dat nog wat intensiever, want nu heb ik er 2. Maargoed, ik ga heel hard mijn best doen om ze allebei te halen!
Dan nog iets anders. M'n moeder had op 10 april een pakketje gestuurd voor m'n verjaardag, maar dat duurde maar en duurde maar. Tot ik op 3 mei een brief kreeg, in het Noors uiteraard. Bleek dat de douane in Oslo m'n pakketje had tegengehouden. Ik had gevraagd of ze m'n hardloopschoenen ook wilde opsturen en de douane dacht dat ze nieuw waren. Terwijl je toch echt kan zien dat ze gebruikt zijn. En als ze nieuw zijn moet je er belasting over betalen. Nadat meneertje van postkantoor voor mij gebeld had, moest ik een mail sturen en daarin moest ik aantonen dat mijn schoenen niet nieuw zijn. Weer veel gedoe en naar mijn idee was de douane gewoon een stel zeurpieten die extra geld willen verdienen. Terwijl hier alles al duurder is, dus ik was behoorlijk geïrriteerd. Zelf nog gebeld, maar telefoonnummer werkte niet, toen een ander telefoonnummer geprobeerd, werkte wel maar moest afgelopen maandag terugbellen, want dan konden ze het pakketje open maken. Dus toen ik maandag belde heb ik het hele verhaal uitgelegd, totdat de beste man aan de telefoon vertelde dat het pakketje die dag met de trein naar Bodo zou gaan. Dus geen probleem meer, opeens opgelost. Ik snap nog steeds niet wat nou uiteindelijk het probleem was. Maar vandaag heb ik m'n pakketje op kunnen halen, dus ik ben weer blij! Zeker met alle lekkere dingen die er ook nog bij in zaten :) Overigens van mijn ooms en tantes ook nog pakketjes gekregen voor mijn verjaardag, ook erg leuk (en lekker!!) :)
En toen, afgelopen zondag, ging ik naar Oslo!! Want afgelopen maandag stond het concert van John Mayer op de planning! Het was zo gek, want we hebben de tickets al in februari gekocht en mei leek altijd zo ver weg (en ik was het zelfs vergeten), en opeens was het mei en gingen we op weg! Samen met een Amerikaans meisje, Canadees meisje en twee Franse jongens zijn we naar Oslo gegaan. Onderweg van het vliegveld naar Oslo keken we onze ogen uit. Alles is zo groen! Super groen gras, groene blaadjes aan de bomen, bloemen die bloeien. Zo mooi! Alsof je een paar maanden kleurenblind bent geweest. Ik was zo ontzettend blij met al die kleuren, heb het gras, de blaadjes en bloemen aangeraakt en alles goed in me opgenomen. Je weet pas wat je mist als je het niet meer hebt.. En in Oslo was het lekker warm! 14 graden met zonnetje, heel veel mensen liepen in korte broek, jurkjes en mijn lange broek met trui en jas waren veel te warm, dus mijn jas ging al snel uit (de eerste keer zonder jas buiten lopen!!). En ik had spijt dat ik geen korte broek had meegenomen, want nu heb ik mijn kans gemist om mijn benen wat zonlicht te geven haha. We hebben buiten aan het water gegeten en echt genoten van het heerlijke weer.
We hebben het lekker rustig aan gedaan, want de twee andere meiden hadden Oslo, net als ik, al een keer bezocht dus heel veel haast met alles te zien hadden we niet. Eigenlijk wel heel relaxt en we hebben lekker genoten van het lekkere eten, het mooie weer en van het feit dat Oslo echt wel een leuke stad is! Maandag hebben we een bootticket gekocht en langs wat eilanden gehopt. Heerlijk om de geur van het bos weer te ruiken. Ja hier hebben we ook bos, maar geen blaadjes en bloemen haha. En toen 's avonds John Mayer.
Dat concert was zo ontzettend goed! Hij was goed bij stem en zijn gitaarsolo's zijn echt abnormaal soms. Dan werd er ingezoomd op zijn vingers en zag je hoe snel die bewogen dat we elkaar aankeken van: woo, dit is niet normaal. Hij speelde in 5 hoofdstukken. Eerst met full band, daarna akoestisch, toen het trio (met Pino Palladino en Steve Jordan, google maar even) wat echt zo super goed is (en Pino is echt leuk haha, nee niet op die manier, maar gewoon hoe die op het podium staat), daarna weer full band en toen nog John met alleen een piano. Heb echt alleen maar met een big smile op mijn gezicht gezeten en kon het bijna niet geloven dat het alweer voorbij was.. Helaas helaas. Maar gelukkig hebben we de video's en foto's om nog even na te genieten :)
Dinsdag weer uitgebreid ontbeten en daarna naar het Vigelandpark gegaan. Want daar waren we allemaal nog niet geweest. Een park met allemaal beelden. Best leuk om even te zien :)
En toen savonds weer naar huis. Ik wilde niet weg uit het mooie, groene, fleurige Oslo, naar het bruine Bodo.
Maar, het was heel helder onderweg terug naar Bodo en toen ik de bergen zag, het groen/blauwe water, en de Lofoten was het toch ook wel weer goed en voelde het weer als thuiskomen. Ook hier is het nog altijd heel erg mooi. En bovendien komen de eerste grassprietjes boven en ontpoppen de blaadjes zich! Dus dat komt snel ook hier!!
Gister naar de studentcabin gegaan (ja voor de derde keer haha) en ik sliep dus op de bank. Maar de studentcabin heeft geen goede gordijnen en toen kwam ik er dus achter dat het helemaal niet meer donker wordt hier!! Normaal heb ik m'n gordijnen dicht, dus merk ik het niet zo. Maar rond 1 uur is het het donkerst, en dan nog steeds is het super licht. Terwijl de zon toch echt ondergaat om 22.37 u en opkomt om 3.19 u. Maar dat is dus niet genoeg om het écht donker te laten worden. Best raar wat dat met je doet, want je wordt niet echt moe en je hebt het idee dat je nog dingen moet doen. Dus je ritme verschuift een beetje. Laat slapen, en 's ochtends niet vroeg op kunnen staan. Ik had niet verwacht dat dat nu al zo zou zijn, maar wel heel grappig om mee te maken! Dus binnenkort maar eens een nachtwandeling plannen, naar Keiservarden!
De link naar de foto's:
https://goo.gl/photos/VeFNv7ztKM9Gtszx8
Groetjes Annick!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
